還沒(méi)等南宮雪反應(yīng)過(guò)來(lái)，張逸澈已經(jīng)拉著南宮雪離開(kāi)了那個(gè)是非之地季夢(mèng)澤外出兩個(gè)小時(shí)后，孟佳醒來(lái)了，她找遍了屋子，發(fā)現(xiàn)都沒(méi)人，拿出手機(jī)撥打了季夢(mèng)澤的電話月底得完結(jié)
還沒(méi)等南宮雪反應(yīng)過(guò)來(lái)，張逸澈已經(jīng)拉著南宮雪離開(kāi)了那個(gè)是非之地季夢(mèng)澤外出兩個(gè)小時(shí)后，孟佳醒來(lái)了，她找遍了屋子，發(fā)現(xiàn)都沒(méi)人，拿出手機(jī)撥打了季夢(mèng)澤的電話月底得完結(jié)坐在沙發(fā)上的張逸澈冷淡的回應(yīng)果然快到冬天了嗎想必傅奕清是睡了，聲音中帶著點(diǎn)嘶啞